Podstawa dzięki której wytkasz każdy gobelin – splot płócienny.

Jeden jedyny splot, który pozwala na wykonanie każdego gobelinu? Czy to jest możliwe? Tak. Splot płócienny. Jest to splot, który wykorzystujemy w pracy nad każdą tkaniną unikatową, gobelinem (przy wzorach strukturalnych wykonanych np. splotem sumakowym stosujemy wzmocnienie splotem płóciennym). W moich tkaninach geometrycznych podstawą jest splot płócienny prowadzony w taki sposób, aby stworzyć wzór.

Splot płócienny jest uniwersalnym splotem tkackim. Używamy go zarówno do wytkania gładkiej powierzchni jak i w przechodzeniu kolorów aż po koło, które jest uznawane za kształt najtrudniejszy do wytkania. Splot płócienny jest zatem podstawą, bazą w pracy nad tkaniną gobelinową czy tkaniną unikatową.

Jak wykonujemy splot płócienny – płócienko?

Podstawą splotu płóciennego jest raport (czyli najmniejszy, powtarzający się element) oparty na dwóch osnowach. Prowadzimy nitkę wątku raz nad osnową, raz pod osnową powtarzając ten układ tyle razy ile potrzebujemy. W kolejnym rzędzie, wracając, kiedy już przeprowadziliśmy wątek przez całą szerokość tkaniny (lub danego fragmentu – na przykład koloru lub kształtu) następuje odwrócenie przeplatania nitki wątku. Co to znaczy?

To znaczy, że tam gdzie nitka wątku była prowadzona pod osnową teraz przykrywa osnowę, a tam gdzie była nad osnową teraz prowadzimy ją pod osnową.

W ten sposób, prowadząc nitkę wątku od lewej do prawej i od prawej do lewej (kolejność przypadkowa) czyli tworząc dwa przeploty uzyskujemy pierwszy, najmniejszy fragment naszej tkaniny, gdzie osnowa przykryta jest z dwóch stron nitką wątku. W przekroju wygląda jak łańcuszek oplatający nitki osnowy.

Technika czyli wyćwiczone palce.

Splot płócienny wymaga odrobiny treningu. Żeby nasza praca ładnie się prezentowała potrzebujesz nauczyć się prowadzić wątek (naddawać i ubijać) oraz wyrabiać brzegi tkaniny, czyli miejsce, gdzie „zawracamy” wątkiem i tkamy w drugą stronę. Wraz z centymetrami rosnącego płócienka twoje dłonie nauczą się jak układać wątek i zaczniesz tkać w sposób bardziej automatyczny, sprawny technicznie.

Jeżeli zaczynasz przygodę z tkaniem na ramie tkackiej zacznij od „wyrobienie” ręki. Wykonaj małą tkaninę, 15×15 cm, tylko splotem płóciennym. Po prostu tkaj. Po kilku centymetrach zobaczysz jak układa się wątek, jak zachowuje się gotowy fragment pracy i różnice technicznego wykonania między początkiem tkania i końcem.

Dodatkowe wsparcie? Obejrzyj film poniżej. Wszystko stanie się jasne.

Chcesz dowiedzieć się więcej? Zapraszam do mojego newslettera .

Życzę Ci udanej pracy przy własnych tkaninach.

Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny lub Cię zainspirował? Daj mi znać w komentarzu.

Masz pytania? Uwagi? Napisz do mnie.